coronavirus
onbetwist woord van het jaar
tweeduizendtwintig
Als angst de baas is
kan ik niet meer mijn zelf zijn,
verduisterd is het
Ik riep nog ‘adem op!’
Ze kwam niet meer op adem…
Te sterk was Virus…
Huiver bevangt ons,
dood en verderf verspreidt het!
Houd afstand, mensen!
één enkel virus
ons hele leven ontwricht
wat zijn we kwetsbaar
‘blijf thuis’ zegt Rutte
dus verzin ik maar haiku(’s)
je moet toch wàt doen
niemand besmetten
niezen, hoesten en proesten
in je elleboog
veilige afstand
heet nu één meter vijftig
zo blijft ’t ons bespaard
man rookt ‘Corona’
ik wil dat woord niet horen
niet de sigaar zijn
straks zijn wij verblijd
weer ter kerke te kunnen
of: gauw weer ‘gewoon’?